Nazwa botaniczna podkreśla charakterystyczną dlatego rodzaju cechę: występowanie na korpusie brodawek zamiast żeber (tac. mamma - brodawka lub mamilla - brodaweczka) Większość mamilarii pochodzi z Meksyku. Mają kształt od kulistego do kolumnowego. Rosną przeważnie grupowo, tworząc wielkie kępy. Ich kwiaty są małe, w kształcie gwiazdeczek, tworzą wieniec dookoła wierzchołka. Jest on bardzo efektowny, ponieważ wszystkie kwiaty rozwijają się jednocześnie. Niektóre gatunki tworzą naraz kilka wianuszków. Bardzo ozdobne są też podłużne, czerwone lub żółte, owoce tych roślin.Kaktusy te często kwitną w mieszkaniu. Mamilarie, choć nie osiągają ogromnych rozmiarów, należą do roślin szybko rosnących. W uprawie są niewymagające, należy przestrzegać tylko jednej zasady. W pełnym słońcu można postawić wyłącznie gatunki silnie porośnięte białymi cierniami. Okazy o słabych, zielonych cierniach nie mają ochrony przed promieniowaniem słonecznym i dlatego stawiamy je w miejscu wprawdzie jasnym, ale nigdy w pełnym słońcu. Ziemia do uprawy mamilarii powinna być żyzna i przepuszczalna.Rośliny powinny zimować w miejscu jasnym i chłodnym, w temperaturze około 8° C. Podlewamy je wówczas skąpo i rzadko. Mamilarie rozmnażamy z nasion i sadzonek lub przez szczepienie.