Nazwa rodzaju pochodzi od łacińskiego słowa echinus oznaczającego jeża i doskonale określa wygląd tych roślin, bogato pokrytych pięknymi cierniami. Gatunki echinokaktusów zaliczane są do największych kaktusów kulistych (obok ferokaktusów).Rośliny te mają wyraźnie zaznaczone liczne żebra. Ciernie są najczęściej bardzo mocne, proste lub lekko zakrzywione. Żółte zwykle kwiaty są stosunkowo małe. Echinokaktusy pochodzą z bardzo ciepłego stepowego klimatu prerii Teksasu. Meksyku i Nowego Meksyku.W okresie wzrostu wymagają miejsca słonecznego i ciepłego. Są wrażliwe na wilgoć, dlatego należy je podlewać bardzo ostrożnie, najlepiej przez podsiąkanie. Nadmiar wody pozostały w podstawce pod doniczką trzeba szybko usunąć.Zimą kaktusy te wymagają temperatury około 8° C i bardzo rzadkiego podlewania. Uprawia się je w ziemi żyznej, gliniastej, z domieszką piasku. Rośliny te rozmnaża się z nasion. Pojemnik, do którego je wysiewamy, musi znajdować się w miejscu przewiewnym, gdyż siewki są bardzo wrażliwe na nadmierną wilgotność. Latem można wystawić echinokaktusy na świeże powietrze, jednakże przy deszczowej pogodzie należy je schować pod dach.